Μουσεία, μόδα, αρχιτεκτονική και έρωτας είναι μερικά από αυτά που χαρακτηρίζουν την παριζιάνικη ομορφιά ή αλλιώς την πόλη του φωτός.
Όλοι μας όταν ακούμε τη λέξη Παρίσι σκεφτόμαστε βαρκάδες στο Σηκουάνα, επισκέψεις σε μουσεία και βόλτα στα πλακόστροτα δρομάκια θαυμάζοντας τα υπέροχα κτίρια. Μήπως όμως η παριζιάνικη ομορφιά δεν είναι όπως την έχουμε φανταστεί;
Στο παρακάτο άρθρο η Πωλίνα, μας διηγείται τη σχέση της μεταξύ Παρισού και Ελλάδας.
Ένα κομμάτι σου είναι στη χώρα που γεννήθηκες και μεγάλωσες κι ένα άλλο στη χώρα που “σε μεγάλωσε”.
Ακόμη και σε μια γλώσσα τόσο πλούσια όσο η ελληνική, μερικές φορές νιώθω πως δεν υπάρχουν λέξεις ικανές να περιγράψουν πώς αισθάνομαι όταν είμαι καιρό στην Ελλάδα και δεν έχω χαθεί στα παριζιάνικα στενά, χαζεύοντας γύρω μου για να αποθηκεύσω όσο περισσότερη παριζιάνικη ομορφιά μπορώ, σαν να είναι η πρώτη φορά. Και όταν στέκομαι στις χαραμάδες των κτηρίων, που τόσο περίτεχνα ανάπλασε ο Haussmann, απ’ όπου απλώνονται λίγες αχτίδες ηλίου, και κλείνω τα μάτια μου για να μαζέψω θαλπωρή, ξέρω πως έχει έρθει η ώρα να επιστρέψω στην Ελλάδα.
Όταν έχεις ζήσει στο εξωτερικό, νιώθεις για πάντα μισός. Ένα κομμάτι σου είναι στη χώρα που γεννήθηκες και μεγάλωσες κι ένα άλλο στη χώρα που “σε μεγάλωσε”. Στη χώρα που αναγκαστικά ενηλικιώθηκες κι ας απέχει έτη από την πραγματική σου ενηλικίωση.
Οι δικές μου πόλεις καρδιάς απέχουν μόλις 3 ώρες και κάτι. Τόσο κοντά, κι όμως κάτι μέρες, φαντάζουν τόσο μακριά. Είναι εκείνες οι μέρες που εισπνέω εκκρεμότητες, λογαριασμούς και deadlines. Το μυαλό μου επιχειρεί να φύγει νοερά, τραβώντας μου το χέρι δυνατά. Και από το μπλε τ’ ουρανού που έχει κατακλύσει το νού μου, μεταπηδώ στο μπλε μιας μαγικής σελίδας στην οθόνη του laptop μου, όπου αεροπλάνα με τριγυρίζουν μέχρι ν΄αποφασίσω που θα με πάνε. Και κάπως έτσι κλείνω αεροπορικά εισιτήρια (ξανα) βρίσκομαι στο Παρίσι.
Με το Παρίσι, έχω μια σχέση αγάπης και μίσους, όπως ακριβώς και με την Αθήνα.
Ίσως επειδή έχω ζήσει και τ’ άσχημά του, τα στραβά του αλλά και την ομορφιά του. Καμιά πόλη δεν είναι τέλεια, όσο κι αν την εκθειάζει μια τουριστική μπροσούρα ή ένας τουρίστας που είδε μόνο τις γοητευτικές πλευρές της. Όσο κι αν, από συνειδητή πλέον επιλογή, μ’ αρέσει να εστιάζω στο ωραίο γύρω μου για να γεμίζω από ομορφιά. Γνωρίζω κάθε ψεγάδι, κάθε ελάττωμα της πόλης του φωτός αλλά ίσως γι’αυτό τελικά να την αγαπώ τόσο. Γιατί έχει ατέλειες, όπως κι εγώ, όπως εσύ, όπως όλοι μας.
Κάθε άνθρωπος έχει μια συνήθεια- σανίδα σωτηρίας κάτι που κάνει και αλλάζει το εσωτερικό του mode, από αγχωμένο σε χαλαρό, από σκυθρωπό σε χαρωπό.
Η δική μου σανίδα είναι οι βόλτες σε όμορφα μέρη. Με τ’ ακουστικά στ’ αυτιά μου να παίζουν την αγαπημένη μου μουσική και τη φωτογραφική μου ανά χείρας να “αιχμαλωτίζει” ομορφιά. Αιχμαλωτίζεται η ομορφιά; Αδιαμφισβήτητα όχι αλλά κάθε φορά που ξαναβλέπω αυτές τις φωτογραφίες, η αίσθηση χαλαρότητας και χαράς επιστρέφει. Λες κι αιχμαλώτισα τα συναισθήματα, τ’ αρώματα, τα χρώματα.
Εισπνέω ομορφιά, αρχιτεκτονική που μαγεύει, παριζιάνικα καφέ που μοιάζουν να έχουν ξεπηδήσει από κάποιο κινηματογραφικό καρέ. Σοκάκια που μοιάζουν να οδηγούν στο άπειρο ενός κόσμου καλύτερου και εκπνέω deadlines, πίεση, κάθε τι που απομακρύνει τη μαγεία, αυτή που ως παιδιά πιστεύαμε πως υπάρχει και μεγαλώνοντας μάθαμε να τη φτιάχνουμε μόνοι μας. Πού και πού ακόμη πιστεύουμε πως όντως υπάρχει…
Βρες εύκολα και οικονομικά αεροπορικά εισιτήρια για οποιοδήποτε προορισμό επιθυμείς από το airshop.gr.
Αν δε χορταίνεις να ανακαλύπτεις προορισμούς, travel tips και ιδέες τότε το blog μας είναι ακριβώς αυτό που ψάχνεις.